zondag 5 juni 2016

Arendonker Omerta of te wel bij elk kakje hoort een .......


Soms kan het gebeuren dat ondanks onze aangeboren bescheidenheid er een plek op deze aardbol wordt aangewezen om de komst van de HH tegemoet te mogen zien.
Niet altijd gebaseerd op enige vorm van logisch nadenken maar niettemin toch vaak goed voor een verrassende ontknoping. Bestaat de plek in kwestie? Gaan er wegen naar toe en weer van af? Hoe is het bier gesteld? Heeft men bitterballen? Is het alleen geschikt voor HH of mogen anderen ook kijken?  Moet het geheim blijven of wel?
In dit kader had de euvel HH besloten om HF op te halen aangaande een verre tocht, weliswaar in gedachte dichtbij, naar het Belgische. Misschien handig om nader aan te geven dat het op Belgisch grondgebied lag.
Maar hoe warm het was en hoe ver kunnen en willen wij niet meedelen, dat is ongepast en niet des HH.
Vandaar dat na ruime stuur escapades en geen klem rijdingen van de lokale politie in de buurt van beton kon worden geparkeerd. Dat mag u letterlijk nemen, de HH niet. Het pleintje bleek een wat euforische titel van hetgeen alwaar wij stonden.
Ja, schoenen werden aangaande de juiste HH gewisseld, techniek werd van stal gehaald (voor HH had dat niet nodig geweest, aangezien in de steek lating zijn deel beviel) en daar gingen zij.
Eerst nog wat onzeker, dus vandaar diverse malen rondom de auto lopend waarbij de draaicirkel immer iets meer vergroot werd.

Op enig moment werd een goedkeuring bekomen en kon dan echt worden begonnen. Toch leuk dat aan de start nog sprake was van 14-18 bebouwing. Lekke daken werden hier alleen afgedekt, reparatie kon altijd nog leek het wel. Wij ontdekten een bijeenkomst van de special forces maar meer dan een foto kunnen wij niet bieden.
HH had het zo bedacht dat we naar het verste punt zouden lopen en vandaar weer terug. Onderweg zouden we wel zien.  Ach de grenspaal, hij zal in de mist moeten blijven maar dat is misschien ook het beste.
Als je het zo opschrijft lijkt het allemaal zo simpel en dat is het ook.
Enige omzwervingen aangaande deze wandeling bracht ons bij kampeer en verblijf gelegenheden die soms een betere tijd hadden gekend maar dat was al even geleden. Ook het vuilnis werd die aangaande niet meer opgehaald. Maar dat kon hier dan ook gewoon.
Uiteindelijk langs het kanaal tot aan de grote(re) weg en min of meer 180 retour maar dan ietsjes anders. Onderwijl zagen wij nog bij de brugoversteek een mooie horeca in de verte.

Dat lopen beviel ons zo goed dat we spontaan besloten de hele route te doen. Langs een voormalig kerk boerderij multi functie konden wij verder lopen.
De routekaart kan u wellicht die duidelijkheid verschaffen wat ons verhaal nimmer zal bereiken, hoe nauwkeurig u ook de punten achter de zin uitspreekt.

Dierentuinen, al dan niet met beesten, werden ons gegund alsmede behoorlijke natte verpozingen. Het werd de HH allengs duidelijk dat men hier op dit moment voldoende water bezat. Enen gootgraver deed zelfs zijn best het met veel moeite bijeengesprokkelde water weer in een sloot te laten belanden.

Toen kwamen de wetlands tot ons, eerst begaanbaar maar later toch echt handdoek in ring en zo met als resultaat terug gang en zoeken naar een alternatief hetgeen zich per direct aandiende zodat nagenoeg zonder omzwervingen verder gegaan kon worden.
Via een glimp van Arendonk door een buitengewone woonwijk werd deze plaats alweer verlaten waarna het via wederom natuur en wandelpaden mogelijk bleek om het kanaal terug te bereiken alsmede de auto en dergelijke. Korte omkleding, verwensingen van HH aangaande in de steek techniek werd koers gezet naar het altijd gezellige centrum van Arendonk alwaar begonnen kon worden met 2 van uit de titel. Eten kon pas na 16 uur zodat wij moesten smeken om noten. De tweede ronde werd ook uit de titel gehaald alsmede heerlijke bitterhappen.


Aldus afsluitend werd de auto bereikt en kon de terugreis starten waarbij HH op listige maar zeker verantwoorde wijze alle file gelegenheden wist te omzeilen.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten