Kennen jullie Woud(richem)?

Er bestaan vele redenen om te gaan wandelen. In onze voorgaande epistels zijn er talloze genoemd, sommige smaakvol, andere oh zo nuttig. Natuurlijk zijn er zaken die achteraf een beter lot verdienen.
Evenzo goed kun je beredeneren dat er redenen zijn om niet te gaan wandelen. Een paar voorbeelden willen wij u niet onthouden.

•  als u op een hoogte van 33000 voet vliegt met maatschappij X met ca 800 km per uur
•  als u met de Thalys onderweg bent naar Parijs
•  als u zich niet heeft voorbereid en spontaan stoute schoenen aantrekt
•  als u met een roeiboot onderweg bent om de wereld rond te roeien in een nieuwe record tijd 

Dit zijn alvast een aantal redenen, ongetwijfeld weet u er ook een paar.

Om onze zuiderburen de rust te gunnen en ze niet af te leiden met onze aanwezigheid besloten we dit keer in Nederland te blijven.  Dit biedt echter geen garantie voor de toekomst. U wilt zekerheid? Wij zullen zeker nog een keer die kant uitgaan.

Nu ja, deze keer was het zo dat de ochtend voorbereiding bestond uit telefonisch overleg tussen beide hoofdkwartieren, Noord en Zuid, over de vragen van Gaan we, wanneer, waarheen? Aangezien nattigheid meer dan was beloofd besloten wij dit keer voor zekerheid te kiezen en een plek als Woudrichem leek HF de aangewezen en noodzakelijke keuze.

Groene wissel 421

HH zorgde voor het vervoer en parkeer, daarna moesten beiden aan de bak. Dat kon makkelijk aangezien zij er op gerekend hadden (zie de tekst hiervoor).

Schoenen, apparatuur, alles werd in stelling gebracht. De ochtend snack kon vrijwel direct gezien het huidige tijdstip van toen. Het
afgedamde deel van de maas was het doel gedurende fase I van deze onderneming. Bij de sluis(Maasdijk) wandelt u het stadje uit, wat overigens een alleraardigste indruk op de HH maakte. Na wat omzwervingen kunt u linksaf Struikwaard in, hetgeen dit keer een bos betreft. Boswaard ware een betere benaming geweest. Hier kunt u gebruik maken van de omgeving waar u doorheen loopt. Bij de sluis gingen wij eerst even linksaf voor een foto moment en hernamen daarna de echte route. Deze voert u door Giessen met zijn fort Giessen. Het
knuppelbrugje herinnert aan de vurige strijd die hier vroeger is geleverd. Vervolgens kunt u een kilometer lang rondom maar niet in het fort lopen. Voor de spoorzoekers onder u: soms moet u wellicht naar dit alles even zoeken).
Daarna volgt het mooie Almbos. Ook hier kunt u van de natuur gebruik maken, hetgeen een der HH uitvoerig deed. De ander leefde zich uit in het maken van weloverwogen foto's.

De volgende mijlpaal werd Uitwijk met zijn historische pomp. Die laatste konden wij makkelijk overslaan, het prachtig verstilde Uitwijk hadden wij niettemin niet wel willen missen. Heel fraai.
Het dorp verlatend wordt het een kilometers lange asfalt rechtdoor. Aan het einde (KP 38) gaat u naar rechts en daar kunt u met behulp van visuele middelen de route weer terug volgen naar Woudrichem. Ook kunt u natuurlijk de route blijven gebruiken.
Wij genoten nog van het zicht aan de haven, de stadswal en kuierden door de plaats.

Daarna werd bij hoge uitzondering niet eerst auto gereden maar direct drank en spijzen genuttigd. Wij waren immers in een strijdvaardige middeleeuwse bui.

Helemaal tevreden togen wij huiswaarts.
Tot een volgende keer.