zondag 25 november 2018

Sumsare


Van de HH is het bekend, dat zij meestal de wandelingen van A naar B oftewel vorensteachter doen. Soms doen ze er eentje achterstevoren. Of dat een afwijking betreft in psychische zin, is nog niet bewezen. Dat het ruime mogelijkheden biedt, moge duidelijk zijn. Het Erasmuspad mochten we reeds een paar volgen, al dan niet ingegeven door de Lof der Zotheid. Voor het geval er nog lezers zijn, die het niet wisten: de HH sporen slechts gedeeltelijk en meestal is er dan sprake van openbaar vervoer. Voeg dit alles tezamen en ziedaar: een wandeling vanuit Rhoon naar Rotterdam geïnspireerd door Erasmus.
Om in Rhoon te geraken werd de hulp van de sporen van de NS en de RET ingeroepen. Na tezamen stroming op Rotterdam CS ging de reis verder samen naar Rhoon. De schoonmakers waren druk bezig met het schoonmaken van het metrostel, toen de HH een riante hoeveelheid zitkeuzemogelijkheden werd aangeboden. 1 van de schoonmakers gunde ons ruimbaan. Waarschijnlijk door onze aanwezigheid stroomde de metro in sneltreinvaart vol. Zo snel, dat we ons afvroegen of de anderen eigenlijk al aanwezig waren op het moment dat wij instapten. De bestuurder wachtte het antwoord niet af en vertrok met gezwinde spoed naar het pas geleden weer geopende en vernieuwbouwde station Stadhuis. HH had de kennis al, maar HF prees de veranderingen.
Nadat HF bij station Maashaven oreerde, dat hij wel eens een koekje wilde bakken, verliep de reis mooi. Aangekomen in Rhoon ontvouwde HF zijn visie op een aangepast begin van de "Erasmus"- wandeling. Na het veto van HH werd de trip toch volgens de vernieuwde inzichten begonnen. Een blik op een grappig van kunstuitingen voorziene auto en de Hormonale Klok waren de eerste gratis vermakelijkheden, die ons ten deel vielen. Ook het te koop aangeboden bovenraam ontlokte een glimlach aan de HH. Of de goede bezig was met het aanpassen van daken in de wijk, kunnen we niet goed beoordelen, maar de tekst op de diverse werkmansauto's wilde het ons wel doen geloven. Bij de oude hoeve werden we tot twee keer toe bijna overreden. Fietsers en een auto deden ons schrik aanjagen. Gelukkig zonder lichamelijke gevolgen. Even wat verbazing over wat Barendregt in Rhoon te zoeken heeft.  De meneer, die de showroom van Citroën in verband met een zwarte vrijdag mocht bezetten, had nog slechts weinig haren op zijn hoofd, die er aan dachten. Toen werd de laatstgenoemde plaats een deja vu. Een redelijk weids uitzicht werd ons deel. En ziedaar de flexibiliteit van de HH: zelfs een net zelfverzonnen route werd aangepast aan de net ontstane inzichten. Zodoende werd koers gezet naar de Skibrilplas. Op elkaars risico staken we de sloot over. Overigens gadegeslagen door de inderhaast ingevlogen Harrie. Het ietwat glibberige pad leidde langs uitlaathonden, bankjes en die verse klaphekken.
Over het nut van 1 exemplaar bestond twijfel, vandaar dat HH even poolshoogte ging nemen. Langzaam maar nog zekerder naderde de plek waar de A-15 overgestoken diende te worden. Dan eerst maar even eten, want wie we weet wordt dat het galgenmaal. Qua genot had het zomaar gekund, want ohoh wat was het voor beiden smullen geblazen. Een paar kleine rustverstoringen door amateurwandelaars en een oproep later werd aan de grote oversteek begonnen. aan de overzijde wachtte ons wat verrassingen. Onder andere A) rijpe paardenvijgen en 2) een prachtige lucht. Aan het einde van de overbrugging kregen we een ietwat onaangename. Een meneer, die deed alsof hij een jogger was, haalde ons in. Op zich nog geen probleem.
Wat wel ons tegen de borsten stuitte, was de zeer onwelriekende lucht die, naar wij aan moeten nemen, te wijten is aan slechte mondhygiëne. De aanwezige kip vluchtte en de twee ook aanwezige paarden staken hun kwelling en verbazing ook niet onder stoelen of banken. Gelukkig was er de meneer met het kratje voor op de fiets, die ons erg vriendelijke gedag zei, zodat we ons toch welkom voelden op de Charloise Lagedijk. Na een benzinestation, een gevaarlijke overtsteek, en vrachtwagen achterwaarts en een benzinestation met een postbode, haakten we vlak buiten Smitshoek gedecideerd aan bij het omgekeerde pad vernoemd naar Desiderius. Bij de Reef hield een poes in de gaten wat we aan het doen waren. Totdat HH een andere route nam dan HF. De poes koos het hazenpad. Ietwat gehinderd door een plots stilstaande auto ging het verder langs de markt naar het Zuiderpark. In het Zuiderpark besloten we om verder ons eigen plan te trekken en gingen over tot volledig eigen inzichten. Een lawaaierige trilplaat en wat lege hihi-lachgaspatronen verder belandden we bij voor al uw feesten en partijen diamantplaats. Indrukwekkende tafelaankleding. HF liet HH even weten waar steunzolen te koop zijn en toen was het aan HH om een mooie spreuk ( oorspronkelijk Alles Van Waarde Is Weerloos van een niet-Rotterdammer en te lezen op de muur van de Rotterdamse Kunstacademie) Van Alles Is Weer Waardeloos van de voor het leven benoemde Nachtburgemeester van Rotterdam meneer J.A. Deelder, vast te leggen. Nog even lekker in zon op weg naar de Hillevliet, waar VM ooit aan een school doceerde.
Inmiddels is het betreffende pand gesloten i.v.m. asbestvervuiling. In de straat tegenover de plek, waar vogels van verschillende pluimage zich te goed deden aan brood, stond een medewerker van de ROTEB de vuilcontainers uit de grond te trekken en te legen. De mevrouw in de Twingo duurde dat veel te lang. Reeds 1 seconde nadat zij achter de vuilniswagen was gestopt, claxonneerde zij ontroostbaar ongeduldig. Over de Erasmusbrug en al zo verder naar de Witte de Withstraat. Een winkel waar HH iets van stoelen en banken weet en daarna kijken of een horecakeuze gemaakt kon worden. Uiteindelijk niet en zodoende werd als afsluitpunt Sijf verkozen. Hartelijk welkom geheten kozen we voor een bank met zitgemak en dat deden we absoluut niet gereserveerd. De kordate bedienjuffrouw kon voldoen aan onze wensen qua biergenot. Terwijl zij de bestelling in orde ging maken stroomde de zaak vol met personen, die, ondanks onze aanwezigheid, de gemiddelde leeftijd een behoorlijke ruk naar boven gaf. De bieren smaakten uitstekend. Toen daar ook nog eens, geheel openlijk, een Heimelijk Genoegen werd overhandigd, was het geheel vandaag weer uitgelopen op een zonovergoten en uitermate geslaagde bijeenkomst.


Geen opmerkingen:

Een reactie posten