Numero cent, finito, basta, Ende, Aus, Stop. Wij kappen ermee.

Vandaag is het zover. Nimmer meer zult u op deze blog van de HH vernemen.
Nadat zij beiden deze week een bloed donatie hebben gedaan, waarbij die van HF makkelijker verliep dan die van HH (hier waren twee ervaren dames benodigd om het lichaam van HH te bewegen af te zien van verder verzet) waren we nu toch zover om tot een afrondend geheel te komen.
Verdriet was er ten huize van HF, bij HH was in feite sprake van opluchting.
Een mooi geheel om elkaar dat te vertellen.
Het moge duidelijk zijn dat de invloed van de HH verder gaat dan algemeen wordt verondersteld. Want daar waar slecht weer wordt aangekondigd hoeft een nadere beslissing van de HH maar te worden geopenbaard en ziet, het weer schikt zich in die wens. Feitelijk gebeurt dit al jaren alleen hebben wij u het nimmer uit de doeken gedaan.
De reden daarvan moge duidelijk zijn maar anders volgt deze hierna. Op vrijdag hebben wij geen tijd om anderen bij te staan, zodoende is het eigen belang eerst.
Op weg naar de ontmoeting werd verteld alwaar de verschillende HH elkaar aan zouden herkennen.
Dat was:
- de groene jas
- een bepaalde zit plek in de trein (helaas nog geen nieuwe sprinter, anders hadden wij u over de toiletten kunnen vertellen)

Samenwerkend werd Nieuwerkerk aan den IJssel bereikt en gelooft ons, u hoeft alleen de trap af en u bent er.

Twijfel werd gezaaid bij het zien van nog een perron-gebouw maar toch lukte het HF om ons op het juiste spoor te zetten. Kleine brugjes, veel stofzuig bewegingen in de diverse woonsteden maar allengs werden de buitengebieden bereikt. De trek dan wel duw boot werd door HF niet vertrouwd maar de trefzekerheid en overtuigingskracht van HH deden de rest. Na het bereiken van de overkant hadden we dan wel zeer vieze handen, maar dat lieten we maar zo.

Uiteindelijk wandel je langs de IJssel en kom je vanzelf (mits je natuurlijk jezelf verplaatst) in Moordrecht, voor beide HH een gelukkig weerzien alleen wisten we niet waarom.
Kleine paniek, waar is de oversteek, maar dat bleek uiteindelijk ook in de IJssel te liggen. Bij aankomst was de boot net vertrokken (natuurlijk had men ons zien aankomen) maar wij gaven ons niet gewonnen en gingen in de wacht modus. Hierbij viel op dat de architect de stoelen in het water had gezet. Niet handig maar vast met oogmerk.

Oversteken deden wij met de nodige handigheid als dat ons is gegeven.
Eenmaal aan de andere kant is daar ineens Gouderak, zo losjes dat het lijkt alsof het er al eerder was. Wie weet. Via de doorloop verlaat je deze plaats en bevind je je zomaar aan de andere zijde van den IJssel. Fraaie staaltjes van bouwaarden, soms met het doel om mogelijkerwijs te bewonen, anderen meer van laat maar ff zitten met dat opknappen en dat onderhoud. Altijd lastig.

Weer via een brug kwamen wij dan Gouda inlopen, zeg maar uit een zuidelijker richting. Dat betekende langs en door korte parkjes, straten die rechtdoor boden en allerlei verschijnselen die zo passen bij een volksbuurt.

De museumhaven bood herinneringen aan verre tijden van lang geleden. Een kruip en sluip door oversteek bracht ons steeds verder het historische deel in. Soms bekend, andere stukken ook.
Tja, even liet de techniek HF in de steek maar met vereende inspanningen werd dan toch de Goudse Eend bereikt.

Wat troffen wij daar zoal aan?

Bier/eten/hond/toilet/kinderen/drukte/keuze stress in geringe mate...

Niettemin een zeer geschikt plekje en wij lieten ons de volgende zaken goed smaken:

Cuvee Royal  4,80
Anchor Foghorn 5,50
Oerbrood met bierkaas 7,50
Bird Thunderbird 5,20
Krysta Abt 4,80
Bier bitterballen 7
Orval 5,60
Maximus Stout 4,25

U ziet, voor alles kan gewoon betaald worden dus u hoeft zich zeker niet schuldig te voelen als u enige pecunia tevoorschijn haalt. En de hond? Ooit wordt hij kalm, maar zonder ballen.

Nog een tip van de nieuwe verschijningsvorm: Groene Heeren of iets in die trant. Wij houden u op de hoogte.