zondag 5 februari 2017

Niet allen die dwalen, zijn verloren.......



Het was weer volop lachen deze week, zowel nationaal als internationaal. Zelfs op het politieke vlak. De banden tussen Australië en de U.S.A. werden nieuw (lees ander) leven ingeblazen.
 En nogal Wiebus dat de Belastingdienst een beetje onder de loep wordt genomen.Ondanks dit alles hadden de HH een tussenweekse ontmoeting, zodat blauwe stenen elders naartoe konden. Maar ook de reeds vele malen uitgevoerde weekly walk kreeg een vervolg. Na diverse OV-keren werd het toch wel weer eens tijd om middels automobiel een startpunt op te zoeken. Omdat nog wat meer extra cachet te geven, had HH een route bij onze door ons zeer geliefde en gewaardeerde Zuiderburen gefabriceerd. Op de achtergrond hoor ik iemand denken: België is niet immens groot, maar waar gaan ze naartoe? Even geduld nog en het doek zal worden opgetrokken. Vlak onder Antwerpen bevinden zich een aantal dorpen, die sinds kort ook zijn toegevoegd aan het wandelknooppuntnetwerk van België . Zoals daar onder andere zijn Hemiksem en bijvoorbeeld Niel. Nou, vanuit Hemiksem dus. Klokslag de afgesproken tijd kwam HH HF zijn woonhuis aan. HF was hierdoor best van zijn stuk. Gelukkig bemerkte hij nog voordat hij de auto instapte, dat hij toch wezenlijke benodigdheden nog niet had meegenomen. Zodoende even terug het woonhuis in en de wandelschoenen alsnog gepakt.
Zo, nu kon de reis worden aangevangen.  Aangezien HF geen verzoek tot geen vrachtverkeer had ingediend, ging de reis gepaard met inhaling van vele
vrachtauto's. Desondanks een voortvarend geheel en niet al te lang na een fraai gelegen rustplaats van velen, zagen de HH een vermelding van het startknooppuntnummer. Niet gedraald en parkering was een feit. HF zijn reeds zeer vertrouwde schoenen aan, waar HH voor het eerst de nieuwe schoenen als troef tijdens een HH-wandeling inzette. Dat beloofde wat. Koud waren deze rituelen beëindigd of daar stond een flink uit de kluiten gewassen hond een waterlating te doen. Een goed begin is het halve werk, maar ja dit was geen werk. Al keuvelend werden we ingehaald door een auto van Bpost met een mededeling. Deze mededeling werd eer aangedaan. Toen HF fotografisch de mededeling vastlegde, werden er verbaasdnieuwsgierige blikken van zowel de bezorger als de ontvangster ons deel. Vlak daarna een paardewaterlating van heb ik jou daar. En dat terwijl we nog maar een kilometer onderweg waren. Wie weet waren dit voorboden van er de rest van de ca. 19 kilometer ons te wachten stond. We zullen het zien. Niet veel later heeft men een aanwijzingsbordje vergeten te plaatsen of de HH hebben dat over het hoofd gezien, maar eigen inbreng was een feit.
 Niet erg hoor, want vlak na de waterpomp konden we de draad weer oppakken. Aan de linkerkant een groot landgoed en even verder vlak buiten de bebouwde kom doken we de natuur in. HH merkte de verstopeenden toch nog op. Na Zinkval op naar Boerenhoek. Ook daar weer een ontbrekend bordje. Oftewel wederom eigen inbreng. Daardoor wel tweemaal een mooie uitvoering van huisnummer 50 gezien en een haciende met eigen Shellpomp, maar deze keer was de schade echter toch aanzienlijk. Middels moderne middelen vast kunnen stellen hoe we weer origineel konden gaan lopen. Een behulpzame grondwerken vroeg ons af waar we naar op zoek waren. Hij vermoedde Studio 100. We zeiden de Steenwinkelstraat. Eerst overtuigend, maar kort daarna met behoorlijke twijfel was waar wij waren de gewenste straat. Gelukkig stelden we na 200 meter reeds vast, dat er dwaalspoor was aangeraden.Terug op de schreden en op naar de niet voor bepaalde dierenweide.
 Hoewel HH terecht vaststelde dat er wel vogels in de weide zaten. Vlak voor we bij het gezochte knooppunt aankwamen, moesten we langs een slootje door een stuk akkerland. Zonder problemen en daar hadden we weer vaste grond onder de voeten. Toen kwam ons een auto achterop en de bestuurder in een blauwe overal deed het raampje naar beneden. Wellicht ging hij ons vertellen hoe het nou zat met al dan niet vogel- of hondenweide of iets dergelijks. Die kans bleek al direct klein, want hij begon met te vragen of hij ons iets mocht vragen. Dit overigens volgens de plaatselijke keelklanken. Toen wij toestemden in het vraaggedoe werden we overspoeld door voor ons onverstaanbare geluiden. Dus gevraagd om duidelijkheid of ondertiteling. Om een lang verhaal iets in te korten, wij denken dat dit de lading van de ondervraging dekt: gister waren er ook al twee personen over de akker gelopen en of wij dat ook waren. Het idee alleen al. Daarom lekker doorgewandeld en even later was er een fietsvrouw, die aan hetzelfde spraakgebrek leed en ons iets in verband met gevaarlijk wenste te laten weten. Wat precies: we zullen het nooit weten. Het is overigens wel goed om te weten dat men in de buurt van Niel met ingang van heden er eindelijk iets aan gaat doen middels bekeuren. De tarieven liegen er niet om. Hoewel het doorzoeken van afval van de HH natuurlijk onbetaalbaar is. Aangezien het tijd werd voor een maaltijd konden we ons bedwingen en gingen niet in en op de speeltoestellen. Tijdens de hap werden we tweemaal getrakteerd op een treinuitvoering.
 Daarna via de Uitbreidingsstraat het spoor overgestoken. In tegenstelling daartoe besloten we de route in te korten en het natuurgebied de Walenhoek (beetje raar ook in Vlaanderen, maar goed) te schrappen. Langs het station, waar je geen lange voorwerpen omhoog mag houden. Met het oog op Hemelvaartwandelingen een blik op treinkaartverkoopaangelegenheden. Zodoende kwamen we bij het plein bij de kerk. Normaliter verwacht men daar horeca. Zo niet in Niel; daar zitten er dan begrafenisondernemingen. Bij het woonzorgcentrum weet men waarschijnlijk iets over een boodschap van of over Maria. Wij konden mooi even gebruik maken van een spiegeling. Toen was er even iets aan de hand met de telefoon van HH. HF maakte daarom maar een foto van kunst in de al dan niet vogelweide.
Een ontbrekend bordje en dan maar alvast naar de dijk van de Rupel. Achteraf gezien jammer, want een stukje natuur ging daardoor aan onze neuzen voorbij. Wederom werden we aangesproken. Dit keer goed verstaanbaar en men informeerde naar hoe we hier geraakt. Uitgelegd en deel twee van de gedichten langs de Rupel tot ons genomen. Aan dat gedicht hebben we de titel van deze wandeling ontleent. Voor hen die daar in geïnteresseerd zijn: de dichter is Dick van Welzen en het werk is genaamd Dichter bij de Rupel. Voor ons ka de zin natuurlijk een geweldige troost zijn. Er is dus nog hoop. Op en links en rechts van de dijk was van alles te zien. Veerponten, horeca waarin de veerpont verwerkt is, nieuwbouw, zeesluizen in de verte en nog veel meer. En dan zijn we weer in Hemiksem. Wel heel erg groot en indrukwekkend is de abdij van St. Bernardus.
Naast gemeentehuis en residentie doet het ook nog dienst als onderdak voor musea. Het bier met dezelfde naam en de uitvoering Abt is met kop en schouders favoriet van HF. Maar niet verder vertellen, hoor. Weer terug bij het water en het volgende pontje gaat de weg omhoog en waanden de HH zich in Zuid-Limburg of een ander heuvelachtig gebied. Zo, nu waren we bijna aan het einde van de wandeling en waren bij punt 323 aangekomen. Hier werden we voor de keuze gesteld. Punt 322 is op twee manieren te bereiken: kies maar uit. We kozen en daardoor hebben we gelukkig nog een flink stuk extra gelopen. Blije voeten toen die na ruim 24 kilometer uit de schoenen werden gehaald. Dan nu even terugreizen om het geheel in Rotterdam onder het genot van van alles af te sluiten. Bij het kruispunt adviseerde HH de bestuurder voor ons om nog even vlak voor de aanstormende vrachtwagen over te steken. Blijkbaar een goed advies, want aldus geschiedde. Een prachtig ongeluk werd ons door de vrachtwagenchauffeur onthouden. Vlekkeloos werd Rotterdam bereikt en gingen we weer eens naar De Gouden Leeuw. Daar konden we kiezen ui vier soorten Brandflesbieren. De Saison en Sylvester konden wat ons betreft aangerukt worden. Deze werden genuttigd onder toevoeging van al dan niet gratis bitterballen en nootjes. We hadden in ieder geval een hele goede dag met mooi veel ontvangst bij HH en een fijne route met veel zonneschijn onderweg.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten