Het grote genieten gaat gewoon door

Sorry dat u ons enige tijd heeft moeten missen. Twitter is werkelijk volgelopen met reacties van spontaan leedvermaak tot oprechte zorgen in de trant van "lekker opgerot" tot "waar zijn ze?". Hartelijk dank.
Het had wat ons betreft niet tot het ontslag van de directeur van Uber hoeven te leiden, de man heeft andere kwaliteiten, diverse vrouwen kunnen er over meepraten.
Vandaag had HF via route.nl iets opgedoken waarvan je met recht zou kunnen zeggen dat dit een wandeling betreft. Niet teveel maar zeker voldoende. De omgeving is voor HF prima, voor HH eigenlijk niet. Maar dat gunnen we elkaar.
Ophalen ruim na 10 uur en daarna op weg.
Kijkt u even mee naar de kaart? Dan ziet u dat parkeren kan geschieden bij onze nationale trots de toekan. Mits u er naar toekan (vergeef ons deze woordspeling maar wij zijn inkoppers).
Parkeren betrof voor HF keuze stress maar uiteindelijk kon het dan beginnen. Apparatuur mee en aan. Bij HF dubbele telefonie. Zekerheid voor meer dan de helft.
HF had ervoor gezorgd en gekozen dat de bebouwde kommen als eersts werden bewandeld en de beschermde natuur later in de middag. Voor de intimi: de weerfabriek bevindt zich schuin links voor u.
De eerste opdracht voor HH diende zich aan maar daarna kon het vooral rechtdoor. Verscheidenheid aan woontypen en dito inhoud gaf zich prijs aan de HH. Veel rechtdoorder kwam dan ineens een fort in zicht waar wij d.m.v. heksluiting niet in de buurt konden en mochten komen. Voor straf wordt de bron hier niet vermeld. Eigen deeg koeken noemen wij dat.
Tja, dan langs een meer wat op niet te missen wijze wordt opgehoogd en toch vergroot.
Ondieper is misschien toch meer. Onbegrijpelijk voor stedelingen maar de aanwezige heren schenen toch echt doeltreffend met machines in de weer te zijn. Groenekan was volgens de lokale info weg, maakt niet uit, wij gingen er toch niet heen.
Daarna kwam weer stedelijk gebied, met autohandel, flatgebouwen en een langspad alwaar je met recht gebruik van kon maken om de wandelroute tot een goed einde te brengen. De outskirts van Bilthoven zagen er veelbelovend uit, de bushalte was zeker in gebruik.
Daarna dan via de kleine naar de boslaan en aldaar werden de eerste sporen van beschermde natuur zichtbaar. Omdat nu niet maar eerst wel bankjes werd besloten de lunch te gebruiken op een ter zitting dienende afsluithefboom. Aldaar werd pizza (restje), stokbrood (restje) en gewoon brood verorberd voorzien van water met en zonder bubbels.
Natuurlijk zouden wij op een moment waarop het niet relevant meer was voldoende banken krijgen aangeboden, maar dat doet er hier niet toe.
Nadat alles smaakvol was verorberd kon een verder doorgang niet meer worden tegengehouden. Dus vanaf hier eigenlijk volop de natuur in. Niet duidelijk werd of de bescherming alleen de natuur betrof dan wel dat de HH er ook onder vielen. Enfin, wij hoefden niet extra ervoor te betalen, dus hoe dan ook goede service.
Tja, ook hier bleek dat je best ruim kan wonen, ook midden in de natuur. Maar dat dit dan weer wel gepaard gaat met behekking en afzondering. Een malloot had een stofzuiger op zijn rug geprikt en blies de blaadjes weer de natuur in, waar ze notabene net vandaan kwamen. Halve zool.
Goed, via een dames geheel (waar wij niets van kunnen vertellen) kwam het laatste deel aan bod.
Dit verschilde in die zin weinig van de eerdere delen dan dat wij dichter bij ons einddoel kwamen.
Gezellig maar zinvol keuvelend kwamen wij langs een groot oversteekgeheel en daarna langs kunst met een hoofdletter Beerschoten.
Hoewel opengesteld niets voor de HH, zijn wij te onderontwikkeld voor geworden. Dus ontwapenend doorlopend en op weg naar de auto.

Vanaf daar in een keer naar en via Linschote, Schoonhoven naar het Loetbos. Een mooie gelegenheid uit het verleden werd bezocht en dit bleek een zeer goede keuze te zijn.
Heerlijke bieren, garnalen kroketten en vleugels gemaakt van hete kip werden ons op een losse maar toch vaste wijze aangeboden.
Voor € 27,50 incl de gouden tip konden wij zaken doen.