Ongelukkige

Het gebeurd niet zo vaak meer, maar we hebben wat middelen van de sponsoren gekregen en daarom maar weer eens een prijsvraag.Ongelukkige slaat overigens niet op de HH edoch geeft een directe verwijzing naar datgene waaraan de prijsvraag is verbonden. Namelijk: welke voetbalcommentator verklaarde een arbiter " Ongelukkige" na een in zijn ogen duidelijk verkeerde beslissing in een wedstrijd heel veeljaren geleden. Inzendingen graag voor 15 juli aanstaande.

Een eventuele prijswinnaar zal kort daarna bekend worden gemaakt. Bij ex aequo bepaalt het lot. Over de uitslag mag gerust gecorrespondeerd worden. Mocht iemand als toevoeging nog de wedstrijd, de datum en de scheidsrechter in kwestie juist hebben, zijn daar extra prijzen voor in het leven geroepen. Goed. Voetbal enzo is leuk, maar het gaat natuurlijk om wandelingen. Na een korte onderbreking, waarbij op en in de omgeving van een gehandicapt stoomschip vertier was, traden de HH weer aan. HH had zijn zinnen gezet op eentje in de buurt van de plaats Schilde in de buurt van Antwerpen. Na wat geheen en weer was HF ook die mening toegedaan. Ophaling in IJsselmonde vond plaats en de startplaats aan de Kasteeldreef kon worden opgezocht. Geheel zonder obstakels ging dat niet. De Regie van de Belgische Wegen had een voor best essentiële brug en de bijbehorende op- en afgang geheel afgesloten, zodat een alternatieve aanvlucht mocht worden gezocht. Die werd uiteraard ook gevonden. Nadat we ook nog even een school in de buurt traag hadden opgezocht ging het dan toch nog naar knooppunt nummer 51.

Dat was in eerste aanleg de startpaal, maar werd nummer 52 tot uiteindelijk begin gebombardeerd. Schoenen en sokken werden in omgekeerde volgorde aan de voeten toegevoegd en daar ging het loos. Door Jerommeke werden we opgeroepen om niet aan sluikstorten te doen. Aldus geschiedde. Al snel liepen we daarna op de kade van het Albertkanaal langs Water Link. Gezien de waarschuwingenborden bij de ingang daarvan is het daar inderdaad link. Daarom snel door richting Oelegem. Normaal is HH de aangewezen persoon om plaatsnaamborden te vereeuwigen. In verband met afleiding nam HF de honneurs waar. Oh, zijn we helemaal vergeten de route in nummers aan u door te geven. Daar gaan ze dan in de 1e instantie bedoelde volgorde: 51, 52, 56, 55, 57, 68, 67, 72, 70, 73, 74, 77, 80, 83, 75, 67, 01, 64, 62, 61, 02, 54, 53, 52, 51, 50. Hier en daar werd dus afgeweken; zo werd 67 omgeturnd tot 65 en hebben we 50 helemaal niet gezien, Maar goed.

Direct na Oelegem waren veel auto's op de weg. Een aantal koeien en wat huizen met uitkijk over land of Spijkers waren ook van de partij. Soms wat schaduw en af en toe wat verfrissende warmte deden ook mee. Vooraf vroegen we ons af of er wellicht sprake zou zijn van stukken en plekken die eerder door ons waren aangedaan. Nou, achteraf kunnen we zeggen van wel.

HH ontdekte bij de boerderij uit 1341 een groentehal met verse melkverkoop, waar de vorige keer dat we er waren  veel klandizie was. Een stukje verderop mocht HF een duit in het zakje doen, want hij herkende de omgeving van het Fort Oelegem. Dat er een meneer met een staart in het haar rondliep aldaar lokte afkeuring uit bij de HH. Wat een lef. Even later vroeg HF HH af waarom een struik met heel veel vlinders er op een vlinderstruik wordt genoemd. Het antwoord is blowing in the wind. Op een erg lang recht pad tussen twee bomenrijen viel het beide HH op, dat de eerste keer was, dat een dergelijke pad werd betreden. Beiden legden dan ook dat fotografisch vast. het T-shirt dat verderop op het prikkeldraad lag was inmiddels wel droog en daarom verzoeken we de eigenaar om het kledingstuk nu maar weer op te halen. Ongemerkt waren we nu overigens in het gedeelte terecht gekomen, waar men niet van paarden op wandelpaden houdt. Ter bestrijding van paard en  ruiter zijn daarom poorten aangebracht aan het beging en het einde( en andersom ) van dergelijke paden. Aangezien we niet verraden waren, waren we niet te paard en hadden vrije doorgang. Er deed zich een ander herkenningspunt voor en wel in de vorm van horecataverne. De plastic zeiltjes op de tafeltjes op het terras waren te aantrekkelijk om ze te negeren. Na een korte aarzeling liepen we toch door, hoewel boterhammentijd toch al dichtbij was. Dat we doorliepen was eigenlijk het gevolg van de tekst van een bordje op de foto hiernaastbijgaande.

HH tipte HF nog even van het in de aanhanger klaarliggende haardhout, maar HF had zijn trekhaak niet bij zich. Een opdracht voor HF dan maar: de kapel van H. Joseph van Zoersel. Fysiek naar binnen ging niet, dus dan maar door het raam een foto nemen. Vlak na het gebouw voor allerlei feesten en vergaderingen werden we door een fietser wakkergebeld. Blijkbaar had iemand onze komst reeds aangekondigd, gezien de tekst van dit bord.

Inmiddels was ook al gegeten, ondanks het feit dat de fietsmevrouw het bankje bezet hield. Dan maar op de boomstam. Na oversteek van de antitankwal werden we nog geconfronteerd met grote huizen, paarden, bos, weiland, nog meer bos en allerlei soort natuur. In de buurt van Schilde was de verleiding groot om toch even bij een horecaf te gaan zitten, maar nee, we gingen door. Achter de kerk langs waar op kosten van de zaak een bestelbus een flinke aanhanger na een ruim aantalkeren achteruit op de bedoelde plek neerzette. De mevrouw met hond en kinderen deed iets gevaarlijks. Maar we moesten verder langs een derde verleiding en nog heel veel grote huizen mket immense tuinen en dito hekken. HH trachtte een boom in de hand te nemen, maar op de een of ander manier lukte het niet, ondanks de nabijheid van een plas en park. En reden te meer om een routepijl over het hoofd te zien en via eigen inbreng terug te komen bij de auto. Vrolijk namen we de toeristisch route richting huiswaarts. Bleek volgens de info via de file-informatie een zeer scherp plan te zijn. We beloonden onszelve daarom met een stop bij In Holland. Daar genoten we, eerste binnen en later buiten van Karmelieten, bitterballen en wat Jupiler.