Goesting

Maar voor het zover is, eerst even een mededeling van een bepaalde aard. In de buurt van Etten Leur en dergelijke worden chauffeurs zonder rijbewijs gezocht. Dus ook als u denkt alleen in uw auto te zijn, dan bent u gewaarschuwd en dien ten gevolge telt u voor twee. Eenzaamheid is hierdoor vrijwel uitgesloten. En dan nu het goede nieuws. Sinds ons wat langere verblijf bij onze Zuiderburen van mei dit jaar, bleef een nieuw bezoek uit. Het kwam er gewoon niet meer van. Filevorming, vertraging en verkeersproblemen waren de hoofdredenen daarvoor. Oude liefde roest niet en daarom in de nadagen van de zomervakantie: hoepla naar den Bels.

Aangezien de Antwerpse Kempen nog steeds door ons onontgonnen parels bevat, viel de keuze op die streek. HF zou routebepalend optreden. Om HH enigszins in spanning te laten zitten, stuurde HF pas donderdagmiddag zijn voorstel door. Niet lang daarna werd anoniem besloten dat deze het werd. Kon HF mooi rond tienen de volgende ochtend bij HH ten huize aantreden. Het welkom aldaar was buitengewoon maar binnen legendarisch. Nadat HH zijn koffie had beëindigd en de sambal in de koelkast gezet werd een föhnhanterende VA gedag gedaan en ving de trip naar St. Job in 't Goor aan. Onze Belgiëgang was niet verborgen en geheim gebleven. Vele automobilisten (waaronder ook de vrachtwagenchauffeurs al dan niet met rijbewijs) konden hun nieuwsgierigheid niet bedwingen en wensten een glimp op te vangen van de HH. Hier en daar een korte opstopping door filevorming, maar ter elfder ure kon de wandeling aanvangen. Gezien de frissigheid was het dragen van overbovenkleding gewen luxe. HH vestje; HF blouse. Uiteraard schoendingen en daarna op pad.

Ware het niet, dat een plotselinge neerdaling van heftig regenwater de HH terug in de auto deed gaan. Zodoende een iets latere start. De meneren, die daken van bovenaf aan het schoonspuiten waren, hadden blijkbaar 's ochtends, naast Brinta en muzikale arbeidsvitaminetjes, ook nog andere stimulerende middelen nodig. In hun busje hingen foto's van arme dames, die geen geld hadden voor veel kledij. Reeds snel viel het de HH op, dat er van rijtjeshuizen absoluut geen sprake is in de omgeving waar de wandeling ons rondleidde.

Daarnaast zijn diverse hekken van enig nut gespeend. Dat in de Belgen echt speurdersbloed huist, bleek ons uit het feit, dat in de periode mei - september 2018 een fietszoektocht geldt. Of er reeds veel fietsen zijn gevonden weten we niet, maar een viertal Belgen kwamen ons al fietsend tegemoet. Toch gaf dat geen aanleiding voor de HH om ook fietsen te gaan zoeken; wandelen is het devies. Op de hoek waar maïs, bos, prullenbak en bankje elkaar ontmoeten, was de noodzaak tot dragen van overbovenkleding verdwenen en ging het verder in t-shirts. Mocht u een Amerikaanse Vogelkers, Rododendron of een andere exoot zijn, pas dan op de komende tijd in België in verband met exotenbestrijding. Van het  naderende drietal (hond, vrouw, man) had de man waarschijnlijk in zeer korte tijd enorm aan lengte gewonnen. HH nam terecht waar, dat zijn broek enorm niet meer bij zijn lichaamslengte paste. Of dat de reden was waarom de politieauto er over het stoffige pad aan kwam rijden, weten we niet. Wel bleek dat de bestuurder een ware diender is. De snelheid werd enorm verlaagd, zodat de HH niet in stof gehuld werden.

Wellicht zat in deze auto de dame, die een tijd geleden de toenHHauto stevig in de flank aanreed. Ter linker zijde doemde een tijdspanne later een bekende toren van ons op. Tijdens een wandeling in snijdende kou waren we langs de nonnen te aldaar gekomen. Na het vennetje en een gebouwencomplex waar een schilder en een aannemer wel wat herstelwerkzaamheden zouden kunnen verrichten (wel een mooie slaapkamer trouwens) werden we verrast door een hek, dat, of het nou open of dicht is, altijd gesloten moet worden. hadden de HH tijd voor een dergelijke slavenarbeid? Neen. Er wachtten veel belangrijker dingen. Zo wees HH aan HF in een weiland het koeientoilet aan. Dames en heren hebben uiteraard een aparte ingang. HF dacht het te begrijpen, maar waarvan hij dacht dat het ook een koeientoilet was, corrigeerde HH hem en legde uit dat dat de douche was en alleen voor de stieren. Gelukkig voor HF was daar het Molenbos met een vastgenageld en hoog verheven iemand. HH kende deze plek, maar het geheugen van HF was nog zo erg met de douche bezig, dat bij hem geen herkenning plaatsvond. Wel was er een prachtig lunchbankje. Een beetje aan de vroege kant, maar gerust en geluncht werd er.

En natuurlijk weer vertrokken. Langs een open plek, waar we eigenlijk een giraffe verwacht hadden, op naar de plek waar we een exemplaar van de redelijk zeldzame kleine platte pad zagen.

Excuses voor de slechte kwaliteit van de foto. Voor de puzzelaars onder u plaatsen we een foto met de opdracht: zoek de verschillen. Het is geen eenvoudige, maar de te winnen prijzen zijn dan ook omgekeerd evenredig en werkelijk niet te versmaden. over prijzen gesproken; mocht interesse hebben in een op te frissen villa op 3.440 m2 grond, schroom niet en neem contact op met de Boer of 1 van zijn partners. Nadat een colonne van oudere (zowel de auto's als de inzittenden) Engelse open voertuigen voorbij was getrokken en ook de uitlaatgassen was het de beurt aan Zoersel om ons weer eens in haar armen te sluiten. Vooral de duivenvereniging werd in ons geheugen opgefrist. En daar bood zich een leermoment aan. Blijkbaar worden de dieren in België verdeeld in gewone dieren en rijksdieren.

Deze conclusie is gerechtvaardigd door het feit, dat, naast de gewone dierenarts, er ook minimaal 1 rijksdierenarts is. Of het exemplaar van de door ons aangetroffen plategel nog door om het even welke dierenarts geholpen kan worden, kan worden betwijfeld. Nieuwbouw van groter uitgevallen huizen gaat in Zoersel en omgeving overigens gewoon door. Na herkenning door HF van een parkeerplaats en bijbehorende horeca vond de enige eigen inbreng van vandaag plaats. Deze was slechts kort van lengte en duur. Het komt wel vaker voor dat de HH onderweg aan een telefoon gehoor geven.
HH nam de telefoon op, maar kreeg geen gesprek noch een kiestoon. Zal wel aan de Belgen liggen. Nog even en daar was de HF-auto, die trouw had gewacht. Dat vond de bewoner van het huis waar de auto stond geen enkel punt. Met deze geruststelling op zak op naar Nederland. Met slechts wat korte oponthoudingen streken we bij eenkastvolboekenhoreca neer. Heerlijke vochtige en vaste versnaperingen begeleidden het afsluitritueel.