Vinyl liefhebbers opgelet. Ooltgen special edition

Vandaag zou het weer ons vergezellen,vreemd maar raar. Dat betekent o.a. dat er geslikt moest worden (opgepast). En dat laatste was niet zo gek trouwens, gezien het ervoor vermelde.
U weet inmiddels echt wel dat er gedurende de week overleg plaats zal hebben gevonden tussen de HH onderling. Daarnaast zijn er collega's die voortdurend informeren naar het hoe en wat van de komende vrijdag. Soms verdenken wij van zekere jaloezie.  Dan wel bemoeienis. Hoe goed bedoeld ook, het geeft geen pas. Als u wilt wandelen valt de HH er niet mee lastig. Doen wij op onze beurt ook een belofte van wederkerigheid. Mooi en aldus verder.

Het wandelroute netwerk van Zuid-Holland schiet aardig op, dus wij ook. Razend enthousiast togen wij naar de Geerweg in Den Bommel en parkeerden min of meer in de nabijheid van de vogelkijkhut. Dat bleek uiteindelijk ook zo te zijn, maar probeer eerst maar eens een parkeer te vinden op dergelijke smalle wegen. Ach, de autowas biedt uitkomst. Maar eerst de wandeling.
In de buurt van punt 87 werd rust gevonden voor de Renault en kon een schoenenritueel plaatsvinden. Dat was voor sommige Heren lang geleden. Enfin, op weg.

De bewegwijzering ging als volgt:

87,16,15,21,22,19,11,12,89,80,84,77,76,87

Langs een honden uitlaat dame, met het bos rechts en de zinloze dijk links. Wij konden soms ook boven lopen maar verkozen dat vaak niet.

Via omzwervingen werd Ooltgensplaat bereikt hetgeen wij na uitvoerige uitzoeking tot een sub-topper bestempelen.
Wanneer u ons achteraf vraagt of dit avontuur niet te heftig was kunnen wij daar niet anders op antwoorden. Ongetwijfeld aan getrokken door de bebouwing, de kerken en de leuke etalages werden wij maar weer eens met beide neuzen op de feiten gedrukt. HH kunnen niet multi tasken. Blijft bij uw schoenmaker!
Maar ach, wat geeft het. Deze plaats verdient een ruime wandeling en bepaalde delen mogen best opnieuw en weer opnieuw en weer. Ach, nu stopt het verhaal engszins.

Na euvele beslissingen konden wij via de eerste route alsnog het plaatsje verlaten en togen wij het weidse land in. Bijna was het tijd om de interne en inwendige mens van etenswaren te voorzien.
Hoe hard wij ook liepen, de regenwolk viel niet te ontkomen. Dus uiteindelijk werden wij prooi van.
Ach, we zijn voorbereid en de paraplu verleende wederzijdse diensten.
Daarna kon bij water management worden gegeten, waarbij de gevleugelde vrienden enige aarzeling vertoonden om zich in de nabijheid van de HH te vertonen.
Het heengaan van Manuel (i know nothing) werd ook nog gememoreerd. Wat dat aangaat is 2016 een druk jaar voor de heengangers. Hoewel zekerheid niet kan worden geboden hopen de HH nog lang u te mogen plezieren met hun wandelmemorabila.

Na de nodige ontberingen werd Den Bommel bereikt, tot vanmorgen nog onwetend van wetenschap van HH-dames. Dat viel niet mee. Vooraf zijn er altijd verwachtingen die soms niet worden ingelost. Zo ook heden. Wij hebben ons best gedaan om alle facetten ervan te ondergaan en in beeld te brengen. Volgens ons bijzonder geslaagd.
Daarna onderlangs (en niet erop) de dijk want de auto kwam figuurlijk in het vizier. Als de weergoden de HH verder zouden ontzien dan was droog weer ons deel tot aan de auto en dat bleek ook zo te zijn.

Daarna naar 010 - alwaar een Boudewijn ons deze keer wel van Bockjes kon voorzien die smaakten en aldus lekker waren. De bitterballen idem en tot dito.

Een volgende keer weer meer.