vrijdag 24 maart 2017

Gij overlappers, driemaal is genoeg hoor! Ik ben al gekomen.

Proloog:
Ja, zo'n titel vraagt om nadere uitleg. Mocht u de HH voor het eerst consumeren dan is het wellicht even wennen. Vooraf zij u gewaarschuwd. Vanwege het boekenbal met erotische inslag is deze wandeling gevuld met verwijzingen dien aan gaande. Zodoende kunt u dit proza ook gebruiken als relatie opleuker, gewoon als het in het slop slot, als de sleet erin gekomen is, dan wel als u als HH op zoek bent naar een nieuwe dame.
Vergeet hierbij niet op te merken dat het gras bij de buren altijd groener zal zijn evenals de boezem van uw buurvrouw geen kleur zal bekennen.
Het viel de HH eveneens op dat deze prachtige dag niet werd gebruikt om de liefde te bedrijven in de heerlijke buitenlucht. Nee, men besteedde de meeste tijd aan het aanharken van tuinen en buitengebeuren. Dit zorgde er wel voor dat de HH niet zomaar de auto aandurfden te parkeren. Er werd lang gezocht naar een passende parkeerplaats. Toen deze gevonden werd daalde de rust in het gemoed van de HH.

Wat vooraf ging:
op een zekere vrijdagmorgen haalde HH HF op om aldus een reis aan te vangen naar onze oosterburen. Hoewel steeds uniek van karakter en beleving mocht niet gerekend worden op teveel nieuwigheden. Maar de boog kan niet altijd gespannen staan. HH hebben op hun beurt op zijn tijd een welverdiende rust verdiend.
Onder toeziend oog van de buurman werd toestemming bekomen tot afreizing. Al teveel mocht niet worden verteld, zodoende genoemde heer toch enigszins in verwarring achterlatend. Dit resulteerde in de voor de HH ongewone opmerking dat iemand naar zijn werk zou gaan. Tja, dan ben je bij de HH niet aan een adres. Laat staan het juiste.

Wat daarna volgde:
een auto reis vol avonturen en uiteindelijk een afrit waar nu eens niet de Belgische politie op de loer lag om de auto van de HH volledig in puin te rijden. Dat daarbij de vorige keer een zekere vrouwspersoon zich verdacht dicht bij HF ophield teneinde tentoonstelling van heur heerlijkheden hoeven wij niet op te schrijven. Zij is al voldoende gestraft.

Op weg:
schoenen verruild, kort moment van wel/geen jas mee en daar gingen zij. Voldoende netjes gekleed om geen aanstoot te hoeven geven aan de thuis zijnde vrouwspersonen, die zoals wel vaker in lichte kledij de HH zouden aanschouwen. Met hierbij een wulpse blik ter uitnodiging. Het is de HH vergeven dat zij zoals altijd hier niet op ingingen.
Tja, de knooppunten voerden ons eerst langs onbekendheden, maar daarna werd een zekere natuur bereikt die reeds eerder was betreden. Een mooi moment om eens de vergankelijkheid van het leven te memoreren. Wist u dat DE LINDA 82 kg weegt en al deze kilogrammen met u allen gaat delen, mits u zich aan haar kenbaar maakt?

Onderweg:
langs en voorbijgaand aan een meer bereikten wij het kanaal, alwaar bruggen ons aan de ene zijden dan weer aan de andere zijde brachten. Beerse wilde al direct een terras met ons delen (en wie weet wat nog meer) maar hiervan kon geen sprake zijn.
Onderweg werd een bank/boterham/water ritueel gebezigd. Best wel uit de wind en erg prettig.
Pindakaas, farmersalade e.d. in 70 tinten gekleurd. Bij de HH geen grijze saaiheid.
Dat wij onderweg diverse dames hadden kunnen plezieren hoeft geen betoog.

De brug:
zorgde ervoor dat wij weer de overkant bereikten. Een bijzondere hoeveelheid mensen werd ons deel, waarvan een met de korte broek.
Tja, postduiven, terras en daarna binnendoor langs een namaak kasteel waar zich ongetwijfeld diverse erotische taferelen afspeelden konden wij gewoon door lopen.
Via slinkse wijze lukte het ons bepaalde handelingen op de gevoelige plaat vast te leggen. Dat HF hierbij tot het uiterste moest gaan maakt ons niets uit.

De aankomst:
Rijkevorsel was duidelijk nog niet voorbereid op onze glorieuze entree, want in allerijl moest weer begonnen worden met tuinaanleg en dito handelingen. Als of de HH niet in de gaten hadden wat zich allemaal achter deze muren afspeelde.
Maar goed, de auto werd bereikt en aldaar werd getracht de gemoederen tot bedaren te brengen.

De drank:
een verwijzing naar de foto zal duidelijk maken dat wij ter afkeling togen naar het eerste cafĂ© wat NL ons  kan aanbieden. Onderwijl werden wij onderhouden door een ex-ambtenaar die zijn oren duidelijk niet naar de meegebrachte vrouwe liet hangen. Nee, dat kon later nog. Eerst een hartelijke maar intense keuveling met de HH.

De aanwijzing:
koeien kunnen de zang van de HH zeker waarderen.

Naloog:
Wanneer is gistermorgen? Deze vraag werd door HF indringend gesteld. Is het vandaag of morgen?
Wat ons betreft schuift u volgende week weer aan, dan heeft u een hele week de tijd wederzijdse lichamen op allerlei plooien na te pluizen en u af te vragen of u alle schoonheid en geheimen reeds heeft ontdekt. Mocht de vrouwe enigszins aarzelen zegt dan dat het van de HH echt moet. Kleine kevers kunnen voor veel overlast zorgen.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten