Na de devotie van vorige week werd het wel tijd voor de volgende wandeling. Goede en minder goede ontwikkelingen in en op de wereld hebben ons daar eigenlijk nooit van kunnen weerhouden. Okee; weersomstandigheden en verhinderingen daar gelaten.
Dat moge blijken uit het feit, dat we sinds januari 2006 zo'n slordige 480 wandelingen hebben beschreven. De weersomstandigheden van de afgelopen tijd zijn wel een grote stimulans om te gaan wandelen, maar dan bij voorkeur in wat schaduwrijke omgevingen. Bossen en dergelijke zijn daarvoor uitermate geschikt. In het verre verleden deden we de streek rond Leersum aan en HF dacht dat het opnieuw ontdekken van die streek wel op z'n plaats was. https://www.wandelzoekpagina.nl/wandeling/boswandeling-essenhakhoutbos-leersum/16265/ HH stemde in onder bepaalde voorwaarden. Een ophaalactie door HF was in het wensenpakket opgenomen. Doorgaans niet zo meegaand besloot HF niet de lulligste te zijn. Net nadat VA hun echtelijke bed had verlaten belde HF bij HH aan. De ontvangst was hartelijk en er ontstond meteen gezelligheid, maar de HH moesten gaan. Gewandeld moest er worden. Onder muzikale begeleiding werd koers gezet richting Leersum. Onderweg daar naartoe zagen we onder andere de Sinaasappelman en een paar Duitsers in een wak. Terug naar de Heimat was hun devies. Wellicht wilde men op eigen grond zien wie er wel het voetbalWK ging winnen. De vrachtwagen met de tekst "Henk Wind" deed even wat stof opwaaien. HF vermoedde dat er een foutieve spelling aan de hand was. T of DT zou er volgens hem moeten staan. Vlak voor Leersum zag HH een bord met de Utrechts Heuvelrug.
Inmiddels waren we in de provincie Utrecht en hij was even bang dat hij een heuvelrug had gekregen. Later tijdens de wandeling dacht HF bij HH die heuvelrug te zien, maar dat bleek een rugzak te zijn. Kortom, verwarring alom. Aangekomen bij het beginpunt bij Darthuizen(Hapjes-Lunch-Diner) schoentoestand en stelde HF voor, om de route tegendraads uit te voeren. Zo gezegd, zo gedaan. Achteraf bleek dit toch de origenel uitvoering. Wij op pad, terwijl een tweetal wandeldames zich meldden bij Darthuizen. Wij gelijk fout lopen en zij geen koffie, want koffie was nog niet beschikbaar. Wij even goed lopen, maar eigenlijk direct weer fout lopen. Eindelijk weer goed lopen en op weg naar het landgoed Broekhuizen. Aan de zijkant van de oprijlaan werd een klein hondengedrocht of biggetje geboend door de bazin. Door het knorrende geluid van het dier konden we niet goed vaststellen wat het was. Het landhuis ligt er mooi bij en volgens de eigenaren meets the past there the present. WE weten niet of wij de pat of de present waren. Hoe dan ook; onze volgende ontmoeting was met landgoed Den Treek-Henschoten. Deze ontmoeting zal ons nog wel een tijdje heugen. Op onnavolgbare wijze wisten we weer eigen inbreng te doen. Hiervoor kozen we een redelijk stuk, waarvan het pad rijkelijk voorzien was van braamstruiken en andere begroeiingen, die onbelemmerde doorgang wensten en wisten te voorkomen.
Toen ook nog allerlei sloten de voortgang in de weg stonden, restte niets dan de heenweg weer terug te nemen. De HH kwamen er niet ongeschonden uit. Beiden met enig bloedverlies en HF liep een scheur in zijn broek op. Zo; die kan straks thuis in de kliko. Zelfs doneren aan een kledinginzamelaar zat er niet meer in. Nadat HH zijn schoenveters weer had gestrikt vervolgden we onze weg. Borden wilden ons doen geloven, dat de doorgaande weg afgesloten was. De in de verte op die weg zich bevindende graafmachine deed ons aan die mededeling twijfelen. Het pad, dat ons verder diende te voeren, was wel versperd, maar geen onneembare hindernis. Bij het verlaten van een stuk Klompenpad ( geen klomp te zien overigens) werden we beblaft, wat de bazin eigenlijk geen reet kon schelen. Vlak na een ander stukje bebossing bereikten we eindelijk weer eens een stuk asfalt. Aan de ene kant reclame voor zacht rood fruit en aan de andere kant Wijk bij Duurstede. Daar tussenin een wandelmeneer met hoed. Aangekomen in de voor Wijk werden we uitgenodigd en verwelkomd door de Kromme Rijn. Veel uitlaathonden en wat ons aanlokkelijk riep was een bankje in de schaduw. Een mooie plek voor een zittend rustmoment en bijpassende laving. HH kreeg contact met iemand die boeken houdt. Animatie middels honden en famliebalspelen viel ons ten deel. Van deelname onzerzijds kon geen sprake zijn. Ons spel bestond louter en alleen uit gadeslaan en straks verder wandelen.
Dat laatste ging dus ook gebeuren.
Dat er plaatselijk niet veeleisendheid heerst, werd ons duidelijk door dit bord. Een bloemenwei met maar liefst twee soorten bloemen!!! Kosmisch, dat zijn we uiteraard niet vaak. Maar af en toe doen we de Melkweg. Nee, we gooien geen melk weg. Voordat we het asfaltpad konden betreden, ging HH even de waterstanden opnemen. Op het pad hadden we vreemde vogels als fietstegenliggers. 1 daarvan had tegen de kou handschoenen aangedaan en een muts opgezet. Om niets van de omgeving te missen, waren een aantal spiegels op het stuur aangebracht. Tegenover de boomgaard werd het weiland flink besproeid. De op het weiland aanwezige koeien waren duidelijk niet gecharmeerd van de vochtverspreiding en zochten met z'n allen een goed heenkomen op een droge plek. Niet allen bleven van besprenkeling gevrijwaard. Voordat we weer een bospaadje opgingen, stelde HH weer even een onderzoek in naar de waterstand. 3,10 boven N.A.P. werd aangegeven.
Bij het brugplankje stelde HF voor om niet tegelijk oversteek te doen in verband met zeer zeker overbelasting van de plank en alle gevolgen van dien. Dan maar een foto. De fietsmevrouw van een bepaalde geloofsstroming was bang dat zij aanstoot zou geven en fatsoeneerde haar rok alvorens ons voorbij te gaan. Zinloze actie. In de tuin achter het witte huis leek naar onze inzichten een graf aangelegd te zijn. Maar ja, toegang tot de tuin werd ons ontzegd, zodat het een gissing blijft inzake het hoe, wat en eventueel wie. In het weiland verderop stond ons inziens een eenzame koe.
Bij nader onderzoek bleek dat zij van de horde de enige was die zonnebrand had gesmeerd. de rest lag/stond in de schaduw.
Na een leuk boerderijtje en een stel waargaanwenuheen-fietsers werden we gewaarschuwd voor pas op teken. De kippetjes waren nieuwsgierig; de geitjes bleven onder de boom. Het bospad bracht ons bij een huis, waarvan HH iets met betrekking tot het binnengaan van het huis wel heel erg raar vond. HF vond dat een zaak van de eigenaars. De gemakkelijke insteek dus. Was er nu een scheurtje ontstaan in de uitstekende verstandhouding en vriendschap? Nee hoor, de scheurtjes zaten door de droogte in de grond.
Nadat we nog een keer beblaft werden, raapte HF de pauwenveer op.
De drukke weg oversteken en nu bevonden de HH zich in de Diepwel. Maakt u zich geen zorgen: de daar aanwezige grafheuvels doen geen kwaad. Wel komt men nu in het stuk van de wandeling waar wat daling en stijging voorkomt. U raad het al: een stukje van de eerder aangehaalde Heuvelrug. Een groepje basisschoolkinderen met begeleiders deed zich voor. Van die kinderen trof eentje een ballon aan in een boom. De meest mannelijke begeleider maakte wereldkundig, dat ballonnen normaliter aan bomen hangen. Dit tot grote verbazing van HF. Erg onder de indruk van de grafheuvels zijn we vergeten dat foto's van te maken. Evenmin als de crossmotoren. Bij het theekoepeltje werd noch thee noch wat anders geschonken. Na nog een paar keer het pad kwijt te zijn geweest arriveerden we op de camping. De volgende bezienswaardigheid was een groot mierennest. De dichtsbijzijnde miereneter nam de telefoon niet op. Nu volgde een afdaling richting de graftombe Nellestein.
Het pad daar naartoe is stijgend en daar hadden de HH na 24 kilometer geen zin meer in. Dus afsluitend de makkelijke weg naar de auto. Gezien het tijdstip en de het fileleed werd besloten om te checken of Darthuizen ook aan drankjes doet. Dat bleek het geval. (Wit)bieren van Hoegaarden en La Chouffe vergezelden onze wandelafsluiting. De klachten eerder die dag van dames m.b.t. koffie snapten we toen niet meer. De heren naast dronken koffie met extra suiker en melk. Op grond van en gebaseerd op de ervaringen van HH reden we alternatief en file-ontwijkend richting huis. Voorlopig laten we even niets van ons horen. Een verhindering ligt hier aan ten grondslag.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten