I would Walk 4 U

Wat is dat toch in 2016? Vaak als de HH uit wandelen willen gaan gebeurd er weer zoiets en valt wederom een van onze helden ten prooi aan de eeuwigheid.
De rij is inmiddels erg lang, opnoemen heeft geen zin, wellicht vergeet je zomaar iemand. De HH doen verder niet aan speculeren maar vinden het wel jammer. U kunt zich voorstellen dat een deel van de gesprekstof dit keer weer uit muziek e.d. bestond.
Het maakt de titel van dit nummer wel erg suggestief.....

Prince, we hebben genoten van je muziek en je optredens. Waar je ook heen gaat, bedankt namens de HH!

Tja, dan weer aardse zaken.

Wandelen doe je uit volle overtuiging ook als een vorige keer enigszins tegenviel. Je blijft in herhaling vallen omdat het iets is wat op belangstelling mag en zal rekenen. Dat geldt ook voor gebieden in Nederland en over de grens.

Een vorige keer in de buurt van de NL/B grens waren we niet zo onder de indruk van het gebodene, maar ooit was afgesproken om Huijbergen en omgeving een bezoek van de HH te gunnen. Aldus en derhalve gingen wij.
Zo nu weet u ook hoe de besluitvorming van de HH tot stand komt.

Via visitbrabant is een route gekozen, zie bijgaand. Deze werd de insteek van de wandeling.
HH vergat niet om HF op te halen, hoewel dat niet had gehoeven, wandelen kan immers prima met twee minus een.
Via de nieuwe wegen, niet altijd op de kaart, werd via Bergen op Zoom een afslag gekozen en na wat omzwervingen werd Huijbergen bereikt. Evenals de vorige keer in deze regio werd de komst van de HH aangegrepen om het dorp wat op te fleuren en achterstallig onderhoud weg te werken.

Hoegenaamd zonder moeite werd geparkeerd onder toeziend oog van een belangstellingdame die zoals gezegd met belangstelling de handelingen van de HH op de voet volgde. Eerst argwanend maar met steeds meer interesse. De HH konden echter het resultaat van haar interne beraadslagingen niet afwachten maar moesten op weg. Dat lukte deels direct maar voor de zekerheid gingen we nogmaals langs de dame maar alles ging goed. Wat een mooi kloostergebouw was dit eigenlijk. En daar mochten wij zomaar langs lopen.
Tja, punt 76 was de start en de finish.
Ach, via de villa wijk werd de vrije natuur gevonden.
Boerenpaden voeren langs en door. Ook paarden maar die zult u hier alleen zien als u er gevoelig voor bent.
Een bankje in het water, lege pistoolhoezen, alles werd direct aan het begin aangevoerd. Gelukkig konden wij de eigenaren van dergelijkheden wijzen op interne verantwoordelijkheden zodat ophaling uitvoerende is.

Schapen, uitzichten, onverharding, dat zijn toch wel zaken die het daglicht kunnen verdragen. Zicht op een mooi meer met genoemde bank bieden wij u aan in foto kwaliteit.
Mocht u de verpakking zoals hiervoor genoemd tegenkomen dan is een oma type met goedlachsheid bereid tot ophaling desnoods met wat zachte hulp uwerzijds.

Een schoolcomplex en weer een voormalige werd ruimschoots bekeken. Je zou
hier maar mogen werd door de HH gememoreerd. Vanwege het weer maar ook ondanks werden jassen aan de figuurlijke wilgen gehangen en werd in onderkleding verder gewandeld. Dat moest ook wel want hier stoppen zou absurd zijn. De foto making werd in goed overleg verdeeld tussen HF en HH. Dat laatste lukte. Tja, bossen, heide, Kalmthout, Wildert, het zijn zo maar zaken die hier spelen. En vergeet de treinreizen niet.



Grenspalen:
U kent de fascinatie voor dergelijke palen. Die ene was makkelijk mee te nemen, voor die andere werden halsbrekende toeren uitgehaald maar de missie was en is om u beste lezers alle palen te tonen die ons deel werden.

Lunch:

Gebruikten wij op het juiste moment op het juiste bankje op het juiste plekje met de juiste temperatuur. Wat een uitzicht en wat leuk voor het uitzicht dat wij er waren.


Raad de verschillen inzake wandelschoenen. Wie weet welke bij wie hoort wint een gratis wandeling.
HH moest hier de figuurlijke zwager uitlaten. Mooi voor de achterblijvers.

Tja, verder ging het en op weg. De natuur werd steeds mooier, Kalmthoutse heide, grenspark, grensoverschrijding, eigenlijk kwam alles voorbij waar we rekening mee hielden. Hoewel HH aan HF had toegezegd dat B niet zou worden geraakt werd de belofte zowel tijdens de wandeling als de retourreis gebroken.

Resumerend:
een wandeling met vooral onverhard, mooie uitzichten, veel variatie, weinig horeca onderweg, prachtige natuur, kortom toch wel een vette 9.

Daarna kwamen wij via de lokale werkzaamheden toch weer bij de auto alwaar een begin werd gemaakt met de thuisreis. HF had een andere richting dan HH maar kansen zijn er om benut te worden. Achteraf had de ene H in dit geval gelijk en de andere niet.

Rotterdam werd weer bereikt en bieren en bitterbalen bekwamen wij op de gewenste wijze.
Laat het u ook smaken en tot een volgende keer.

Limburg weet inmiddels ook dat wij eraan komen.