5 mei, 2 heren

Waarom zou je gaan wandelen als 020 geen kampioen kan worden? En met evenveel recht kun je de vraag herhalen. Waarom zou je als het echt zomer wordt dit niet in de randstad willen meemaken.
Waarom uitsloven als rust het credo is?
Dit heeft alles te maken met eerdere toezeggingen onzerzijds aan u dames en heren. U vereist een continu aanbod aan actuele wandelingen en terecht. Niets is minder dan afwachten en zonder de wetenschap hoelang en hoever. In dit geval erg lang en erg ver. Maar maakt u zich geen zorgen, voorbereiding was en is altijd ons devies aan u.

De HH hadden enige tijd geleden besloten dat Zuid-Limburg zich mocht gaan verheugen op de aanwezigheid (meerdaags) van HH-genot. Daartoe was in alle stilte een hotel met bergaanzichten geboekt, inclusief slapen en ontbijt-eten. Dat men tot overmaat van ramp bier schonk bestond voor de HH geen reden tot niet afreizen dan wel terug gaan.

Op donderdag exact 10 uur in de ochtend, kan ook op een wat
andere tijd zijn geweest, stond HH dan klaar met zijn automobiel om HF op te halen. HH zeer compact beladen hetgeen HF ertoe had gebracht om werkelijk alles wat maar mee te nemen was ook in de tas te stoppen. Ruim boven de luchtvaartnorm was het gewicht tengevolge. Dat werd sjouwen. Maar dat deed hij met plezier.
Mocht u op dat tijdstip op de weg zijn gereden dan heeft u 2 stuks breedgrijnzend mogen tegemoet zien.
In allerijl werd gereden via een HH bekende koffie stop naar Vijlen. Parkeren en wandelen was deze keer de insteek. Beiden lukten.

De fanfare maakte zicht uit de voeten zodat de HH vrij spel hadden de kroegjesroute alhier uit te proberen.
Leuk was het maar toch ook al warm. Helaas was vooraf besloten de benen aangepijpt te laten. Morgen zouden de witte jongens aan het volk gepresenteerd worden. Tja, het was vanaf de grote kerk van Vijlen een beweging die schoksgewijs toch de blik op Vijlen behield alsook leek het of wij slechts een weinig opschoten.
Uiteindelijk kon dan toch afscheid worden genomen en konden wij de blik op andere zaken richten. Zoals gehuchten, huizen, beelden, waardoor de taken ter fotografie eerlijk tussen uw dienstbaren konden worden verdeeld.

Er werd hier met cement aan de gang gegaan maar wij
constateerden dat dit enige tijd geleden had plaatsgevonden. Niettemin heeft u recht op deze informatie.
Sommige stiegelkes hadden een functie van ooit nu niet meer. Geeft niet, wij kunnen niet wachten op herstel.
In het geuldal hadden de HH gezelschap en last van opstopping maar ook daar kunnen wij nu mee leven. Camerig bood een aanblik op drukte en verkrijgbaarheid van heerlijke op-eet-zaken. Ook niet aan de HH besteed, maar niettemin vlakbij.
De Heimansgroeve kon van onderen maar ook van boven worden omlopen. Beide heeft zijn minder leuke kanten.

Tja, het Vijlerbos, wat kun je er niet over vertellen? De HH probeerden het maar het mislukte jammerlijk, vandaar dat ook hier werd doorgewandeld en bij een moe hert kon een verpozing komen.
In eerste instantie niet bezeten maar later toch alsnog gevonden. En wat gebeurt er? Zitten er 010 mensen als buren, dat verzin je niet.
Tja, na bieren en versnapering werd Vijlen de volgende bestemming. Dat bleek mee te vallen zodat de zegetocht langs de stripverhalen langs de route over diverse valpartijen in alle rust kon worden gelezen. Vijlen bood geen terras-bier aan zodoende werd het tijd om door te rijden naar het hotel.
Inchecken, bier drinken, naar Valkenburg, bier drinken, eten, bier drinken. Maar dan wel met de trein.

Morgen deel 2. Wij sliepen goed en onschuldig.

ps: deze route is o.a. te vinden in het boek Kroeglopers, wandeling nr 8.
Tevens op www.routewerk.nl/kroeglopers