Hallo. Heeft u iets met het cijfer VIJF? De HH tijdelijk wel. Dat zit zo. Een jaar of wat geleden gingen de HH voor het eerst een meerdaags verblijf elders koppelen aan wandelingen in de regio van elders. Elders was dan vaak Zuid Limburg, maar ook de Ardennen bleken elders genoemd te kunnen worden. Aangezien er dit jaar een zelfde exercitie diende te worden gedaan, leverde dat een lustrum en dus een VIJFde keer op. Daar komt nog bij dat dit verhaal het VIJFtigste wordt in het VIJFde boek van de HH. Meestal was er sprake van het regelen van slaapplaats en dergelijke op het laatste moment, maar deze keer werd reeds vroeg in het jaar de verjaardags snurkgelegenheid vastgelegd en wel in Vielsalm. De HH wensten gedeeltes van de GR 571 Vallées des Légendes te gaan doen. De auto mag alleen dienst doen om ons naar de slaapplaats te brengen om daarna gedurende het verblijf (dit keer van woensdagavond tot en met de zondagmiddag daarop) stil te blijven staan. In de tussentijd dient, indien noodzakelijk, openbaar vervoer ingeschakeld te worden. Het plaatsje Ville du Bois in de buurt van Vielsalm leek een geschikte kandidaat en bleek een aangewezen huisje voor ons beschikbaar te hebben.
Dat werd dus de uitvalsbasis voor een aantal wandelingen. De reis er naartoe werd gedeeltelijk elektrisch gedaan in de nieuwe HH-auto. Na wat oponthoud i.v.m. veel andere weggebruikers kwamen we op tijd aan om nog de tweede helft van de wedstrijd Manu-Ajax te bekijken. De aanwezige televisie en bijpassend boxje dachten daar anders over, zodat we zonder voetbalbeelden gingen slapen. De volgende ochtend fris en fruitig opgestaan. Ontbijtspullen waren meegenomen en na broodafbak door HH werd een mooie ochtendmaaltijd genuttigd en van de restanten een lunchpakket worden gefabriceerd. Op het programma stond wandelen over de GR 571 van Vielsalm naar Gouvy en dan later met de trein terug. Op aanwijzen van de huiseigenaar namen we het fiets/wandelpad naar Vielsalm om daar via Rencheux aan te haken. Onder de indruk van de kerk en het meer van Vielsalm liepen we echter niet naar Rencheux. Bij het station besloten we dan eerst maar naar Gouvy te treinen en naar Vielsalm terug te wandelen. Zo gezegd, zo gedaan. Kaartjes uit de automaat en bij spoor 1 wachten op de trein. Er werd omgeroepen dat we naar voi deux moesten en dat deden we dan ook.
Net als de jongen die al een tijdje, ondanks de mooie temperatuur, erg druk en zenuwachtig over het perron ijsbeerde. Toen we de trein instapten zagen we de reden van de opwinding: z'n vriendinnetje stapte uit de trein. Gezien de zoenerij waren ze allebei erg blij elkaar weer te zien. Aangekomen in Gouvy vonden we snel de wit-rode aanduidingen voor onze route en konden op weg naar Cierreux; het volgende dorpje op de route. Al snel waren we buiten de bebouwde kom en was er sprake van natuur. Naaldbomen en de daarbij behorende geuren deden HF veel genot. Terwijl HF op zijn schaduw aan het letten was, zag HH een ree oversteken. De afspraak is, dat beide HH in geval van wildspotting het dier in kwestie gezien moeten hebben, anders telt het niet mee. Na een beetje speurwerk zag HF het dier ook en was het eerste geval van wildspotting op de reis een feit. Heel veel mooie wijde blikken, uitzichten, stroompjes en andere gelukkig makende dingen werden ons deel. De kapel ligt niet direct aan de route, zodat we daar geen bezoek aan brachten. Na drie waarschijnlijk oorlogsgraven kwamen we bij de bosrand een eenzame stilstaande fietser tegen.
Tot nu toe hadden we buiten Gouvy alleen dieren ontmoet. En allen van hen waren een stuk vriendelijker dan dit mensexemplaar. Het genieten van de omgeving werd echter steeds maar opgestapeld en dat was ook aan de inwendige HH te merken. Er moest even gegeten worden. Wellicht dat Cierreux een horeca rijk was. Nou nee dus. De overheerlijke meegenomen broodjes waren ook erg welkom, hoor. Op het dorpsplein hadden ze genoeg bankjes neergezet om een tijdje heerlijk zittend in de zon te lunchen. Nog even wat drinken en op naar Salmchâteau, het volgende plaatsje. In het bos werden we (aangenaam) verrast door een dier dat vlak voor onze voeten bewoog. Direct zagen we dat het een slang was. Eerst op eerbiedige afstand raken en daarna de kruiper beter bekijken. Van de drie hier voorkomende slangen (adder, ringslang en gladde slang) bleek het de laatste te zijn. Deze volwassene ging nog even poseren op een boomstam en ziehier.
Euforisch door de tweede wildspotting van de dag liepen we verder met steeds weer zwaar genot van de weersomstandigheden en de omgeving. Vlak voor Salmchâteau hadden we een kapelletje en tijdens de afdaling stonden 12 betonnen paaltjes met kruizen, Waarschijnlijk in verband met de 12 zuchten. In Salmchâteau zelf had men horeca en lieten we ons verleiden tot consumptie van een glaasje heerlijk koele Jupiler.
Ook dat was voor zeer hoge genotsgraad. Van het kasteel op zich was alleen de poort nog over. Vlak daarna kregen we een stevige klim voor de kiezen. HF zweette tijdens die klim het volledige pilsje weer uit. Daar deed zelfs het hokje met de hangende jas niets aan. Op de top kwam de beloning: een prachtig uitzicht.
Ons doel werd nu Rencheux. In het bos bleek dat HH zijn pilsje op een andere manier wenste achter te laten. Het paard en de twee hondjes hadden het zo te zien aardig naar hun zin, terwijl de bijbehorende meneer in de auto zat. De wandeling zat er bijna op. Een merkwaardig kamp voorbij en daarna werden we op een afdaling van 10% getrakteerd. Aan het einde daarvan waren we in Vielsalm en gingen we in de schaduw op een terras nagenieten van de belevenissen.
Een voor ons nieuw bier La Vieille Salm beviel uitstekend. Op naar "huis" en douchen. Daarna terug naar Vielsalm om daar het avondeten te nuttigen. In Le Jardin du Bambou kregen de HH een heerlijke oosterse maaltijd voorgeschoteld en na het zeer aangenaam verpozen aldaar deden we zeer voldaan de terugwandeling. Dag 1 was geweldig!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten