Wie o wie?

Deze vraag kan men op vele situaties loslaten. Op het moment van redigeren van dit epistel is nog niet bekend wie de kampioen oppervoetbal van Nederland wordt. Feit is wel, dat het een nek-aan-nek race is en tot het laatste moment houdt men de spanning er in.

Wie o wie zijn de HH, die met enige regelmaat een beschrijving opdringen van een door henzelf gedane wandeling met bijbehorende handelingen? De vraag is al niet erg kort, maar het antwoord zeker ook. Ruim 445 keer werd een dergelijke actie gedaan, dus om enig inzicht te krijgen zou men al die verhalen tot zich kunnen nemen. Maar om te beginnen is deze misschien een mooi begin. HH had in zijn inmiddels geheel herstelde Fransoos nog een route gevonden bij onze Zuiderburen. HF zag dat daar geen kwaad in school en stemde in met ophaling door HH en zijn Fransoos, zodat HF zijn Fransoos een dagje rust kon gunnen.

's Ochtends vroeg had HH enkele buitenvochtigheids indrukken gekregen, die de weersvoorspellingen van de weerman van België bevestigden. Dat waren zowel de aanleiding als de reden waarom HH HF verstelde om beslissing over wel of niet eropuit uit te stellen tot een een uur of elf. HF had geen kennis genomen van de bekendmakingen van de voornoemde Belg en raadpleegde diverse informatiebronnen inzake de neerslag her en der. Kwam tot de conclusie dat het beter was om geen vrees te koesteren, aangezien neerslag ter wandelplek achterwege zou blijven en er zelfs sprake zou gaan zijn van warmteverschijnselen. Zodoende stond HH, inclusief een oor, mooi rond 09.30 uur bij HF aan de deur. Op naar Meer. Tijdens de rit daar naartoe haalden we de spelersbus van Heracles in. Waarschijnlijk had men zich in de dag vergist, want immers de wedstrijd tegen Feyenoord is gepland voor de zondagmiddag. Nadat we door enkele exemplaren van laagvliegende voertuigen waren ingehaald, parkeerde HH en konden de noodzakelijke en ook gewoontegetrouwe schoenwisselingen plaatsvinden.

Even wisten de HH niet meer precies waar de schoenen aan bevestigd dienden te worden, maar gelukkig reed er toen een vrachtwagen van de firma Voeten voorbij. De jassen werden in de rugzakken opgeborgen. Overbodig. De omgeving is niet volkomen nieuw van de HH. Toch zou er slechts sprake zijn van weinig overlapping. En de route ziet er zo uit.

 Een klein stukje door het dorp en vlak na de watertoren het dorp uit. In de diverse weilanden heerste grote rust onder de dieren. Men keek wel naar ons, maar de lighouding bleek favoriet. Toch vonden twee ponypaardjes, die blijkbaar niet bij Japie hadden gegeten, het belangrijker om even richting de HH te gaan en ons te begroeten. Dan kan men natuurlijk altijd rekenen op een bemoedigend woord en interessante informatie onzerzijds. Bij de varkenshouderij, waar een inmiddels zeer bekende odeur verbleef, zagen we, dat iets dierlijks vroegtijdig beëindigd was. Vliegen bezochten de getroffene. Overigens troffen we niet elke boerderij en bijbehorende gebouwen in optima forma aan. Wat daarbij de invloed van de 50 jarige Jan is, kunnen we niet achterhalen. Wel brak voor HH het snackmoment aan bij het daaropvolgende bankje. Bij de Mosten waren jeugdigen bezig onder begeleiding en zagen we een gedemonteerde kikker. was destijds een flinke, maar had nu geen poespas meer.

Om de route te kunnen vervolgen moesten we rechtdoor en naar punt 44. Men wilde ons doen geloven, dat we privéterrein gingen betreden en dat dat ongeoorloofd is. Oostindies en stoïcins tegelijk volgden we ons instinct er gewoon rechtdoor. Een juiste beslissing, want de paaltjes met 44 doken ineens weer op. Allen al het wandelen langs het huis van Marianne Konings gaf ons inzicht en energie. Bij Meersel Dreef herkenden we een stukje en ook het weerzien met Mark was hartverwarmend. Al snel was alles trouwens weer compleet nieuw.

De geitjes bleken erg blij te zijn met onze komst en vertelden in het kort even iets, terwijl rechtop tegen het hek werd gestaan. Van de vier witte honden moesten er zeker twee in bedwang worden gehouden bij de aanblik van de HH. Ze moesten nog veel leren verzekerde de begeleidingsmevrouw ons. Zonder al te veel bijzonderheden kwamen we bij het Ave Maria voor de gelegenheid verfraaid met blauw-witte of wit-blauwe versiering. Maar we gingen voort en zo heet de weg ook die we een tijdje volgden. Hierbij zijn we afgeweken van de oorspronkelijke instructies en hebben daardoor de punten 68 t/m 88 overgeslagen. Verdere eigen inbreng bleef achterwege. En daar was weer een bekend stukje bij de sportprijzenwinkel bij het Mariaveld. Een bushokje bood een bankje en we vonden het tijd om maar eens even wat bruine boterhammen van diverse pluimage en wat water in te nemen. Dit was tevens het punt, waar ook de dubbele bekleding in de rugzakken verdwenen, zodat alleen de t-shirts de goddelijke boventorso's nog bedekten. Zo, dan nu weer verder. Bouwnijverheid voor huisverhoging zagen we en toen een nieuwsgierpaard. De daar vlakbij geplaatste bankjes kwamen voor ons te laat. Iets daarna zagen we een koedier van buitenlandse origine.

Het is maar de vraag wie van de drie hierdoor het meest verbaasd was. Hoe het ook zij, de aandacht van HH werd getrokken door een koffer in een klein bosje. De koffer was dicht en HF gokte dat de deze leeg was. Fout. HH bewees middels opening, dat van leegte geen sprake was, aangezien het reismiddel tot aan de rand gevuld was met, u raadt het nooit, kinderspeelgoed. Daar zijn we toch iets te oud voor, dus lieten de spullen achter. En dan kom je stilaan weer terug bij Meer. Graven naar iets en aan de andere kant strooien en harken. We zagen het gebeuren. Net als een Rusbus in de buurt van de Mark. Nog even wat water drinken en toen waren we weer in Meer. Iets verderop stond de HH-Fransoos onbeschadigd op ons te wachten. Niet heel veel later konden we fileloos naar Nederland terugrijden. Het was nog redelijk bijtijds, zodat besloten werd om wel een nazittijd te gaan doen, maar niet op een reguliere lokatie. HH had een goed plan, maar helaas wisten de uitbaters niet van onze komst en was het etablissement  nog gesloten. Uiteindelijk streken we naar bij Blij, alwaar we onder andere genoten van Brand IPA en Imperator en Affligem Blond. De bitterballen waren daar een goede ondersteuning bij. De luidruchtige colonne namen we op de koop toe.