Meestal ontmoeten en/of zien de HH tijdens wandelingen wel dieren. Dan zijn soms gedomesticeerde exemplaren, maar ook, net als laatst in de Ardennen, zijn het die vrij in de natuur of andere omgevingen zich bewegen. Tijdens deze wandeling was er veel sprake van poezenbeesten. Ook waren en schapen achter hek en een vertegenwoordiger van de hondsoort. Deze laatste bleek dol op het eten van ganzenpoep en schapenkeutels.
Jonge en oudere watervogels alsmede geiten van dezelfde categorieën. Een reiger (Harrie) vond het nodig om drie parkieten de stuipen op het lijf te jagen. Kortom; het dierenrijk was ruimschoots vertegenwoordigd. Waar gebeurde dit allemaal? U dacht wellicht aan de omgeving van het klooster waar La Trappe-bieren geboren worden. Het was in 1e instantie wel ons doel om daar in de buurt te gaan wandelen. Dit totdat we ontdekten, dat het Pinksterweekend wel eens wat drukte op de wegen zou kunnen veroorzaken. De littekens van de langzame kilometers en omrijdingen in België en Nederland van vorige week waren nog niet genezen. Daarom vond er op het laatste moment een verandering van plan plaats.
Een wandeling vanaf station Blaak naar het strand van Nesselande was een mooi alternatief. De metro zou dan ons weer terug naar de stad kunnen brengen.Volgens afspraak ontmoetten de HH elkaar en aan de hand van een e-route werd richting gekozen naar het einddoel. Dat de glasbakken een gouden greep zijn gebleken, werd duidelijk door een verguld exemplaar van een dergelijk inzamelding. Bij de Laurenskerk werd het grasveldje vochtig gemaakt en daar tegenover staat een kunstwerk, dat ook gedreven wordt door water. Nog maar nauwelijks op pad en al weer behoorlijk wat indrukken opgedaan. En daar was het St. Jacobspark.
Sommige gebouwen in Rotterdam zijn mooier dan andere en andere zijn soms weer lelijker. Van 1 gebouw nabij het Hofplein vroegen de HH zich af of er nou wel of geen glas in zat. Langs het voormalig Shell-gebouw( volgens HH is het nu vast te gebruiken door Unilever) en door naar het Noordplein. Even stonden we stil bij Brouwerij Noordt om snel te gaan naar de Wolstraat voor kunst. Hoewel de Zwaanshals niet helemaal meer in de buurt was, wilden twee zwanen ons toch even opmerkzaam maken op de Zwaanshalskade.
De mevrouw met een oosterse uitstraling liet haar hondje uit en door de frisse wind vertoonden haar kenmerken op borsthoogte knopvorming.Dde HH keken vol bewondering naar de oldtimer Volvo-station. Voorbij de woonboten aan de Gordelweg de A-20 oversteken ging ons goed af. Op de Rozenlaan is het hip om je winkelnaam te laten eindigen op -ique. Doe ons maar de Uitweg, zodat we over de Little Bridge de Ringdijk kunnen nemen. Het zal u duidelijk zijn, dat kinderboerderij de Wilgenhof er heel veel dieren te bezichtigen waren. De aandacht van HH ging vooral uit naar een boom. Vrij snel vond hij een fraai voorbeeld van dergelijke levensvormen. De eerder genoemde poepsnoeper en zijn begeleidster haalden ons in. De begeleidster wilde ons geheel ongevraagd deelgenoten maken van het feit dat volgende week een gedeelte van het Berg- Broekpark droog wordt gezet om snoeken te gaan tellen. Deze vissoort wordt daar namelijk gekweekt. Inmiddels dienden de schapen en hun herder met haar hond zich aan. Er was net sprake geweest van verweiden.
Het was ons niet te doen om Plaswijckpark, dus liepen we richting het Argonautenpark, maar niet voordat we naar onze mening de kleinste begraafplaats van Rotterdam met hek en baarhuisje nog even hadden bekeken. Daar dienden zich bankjes met tussendoorbegroeiing aan. De mooiste werd gekozen en het was dus boterhammentijd. Een hondenuitlaatster wenste ons een smakelijk maal. Wij op onze beurt haar een fijne wandeling. Het eenzame jonge eendje ging een onzekere toekomst tegemoet en wij naar het centrum van Hillergersberg. Uiteraard passeerden we de ruïne. Aan de Boezemvaart ligt de Trekkade en de mevrouw voor ons had de pas er flink in. Via de molen overgestoken zijnde naar de Rottebandreef maakten we gebruik van de Branddreef om op de Rottekade te geraken. Twee mooie uitvoeringen van de Citroën CX begroetten ons. Dat deden ook een drietal poezen op verschillende plekken en manieren. Na de oude en ietwat vervallen boerderij deed zich een telefooncel voor, maar in geen velden of wegen E.T. te bekennen. Het restaurant doet geen dienst meer als zodanig en de HH over de brug.
Onbelemmerde doorgaan wenste de fietsjongen niet direct te geven, maar ach het deerde de HH niet. Wel baarde de rest van de route naar het eindpunt HF enige zorgen. Niet alle lichaamsonderdelen waren meer in topconditie en daarom werd na rijp bereid besloten de tocht in te korten en de metro op de halte Hesseplaats van onze klandizie te voorzien. Zo bedacht, zo gedaan. Een mooi ritje leverde bij HH een deja vu moment, maar uitstappen op het Eendrachtsplein was minder bekend. En toen was het tijd voor vochtige versnaperingen en aanverwante zaken. Boudewijn verschafte ons onderdak. Niet alleen kregen we consumpties voorgeschoteld, maar ook de ooit zwaar ontstemde troebeldoer deed een duit in het zakje. Wij binnen; hij buiten en dat was goed zo. Nog een laatste slokje en op naar huis.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten