En morgen werd vandaag. Hoewel de mogelijkheden enorm waren, moest een wandeling uitgekozen worden. Niet op het allerlaatste moment werd het bekend( ja waylon; zo doe je dat dus) en de keuze viel op Vresse sur Semois. Het beginpunt niet op loopafstand, dus werd de hulp van de tuut weer ingeroepen. We hadden al geleerd overigens dat Uber niet actief is in die regio. Een treinstation was wel paraat, maar kon geen soelaas bieden. Graide Station verbind zich namelijk niet aan Vresse. Desalniettemin reden we wel via Graide. Onderweg nog wat opdrachten vervuld door honneurswaarnemende HF en ook een kunstzinnige uitvoering van een dier uit de buurt vastgelegd.
Niet lang daarna kon een parkeerplaats worden gezocht in de startplaats. En die werd gevonden tegenover de plek waar waarschijnlijk die avond een bruisend feest zou worden gehouden. Banken en partytenten werden klaargezet. Voor de HH echter geen uitdaging, dus schoenwissel en aan de bak. Diverse apps werden opgestart en het feest (van de HH dus) kon beginnen.
Vrij snel na de start werd geklommen vanaf 180 meter hoogte naar 339 meter hoogte. En dat al in de eerste 2 kilometer. Logisch dat HF vergat aan te geven, dat we het asfalt ergens hadden moeten verlaten. Ach, wat doet het er ook toe: de hoogte hadden we toch moeten bereiken. Tijdens de beklimming werden we aangemoedigd door teksten op de weg zoals Allez JUJU, waarbij JUJU staat voor Jut en Jul. De draad en de route weer opgepakt en we verdwenen in de bossen. De vraag bleef bestaan of we vandaag dan een boom zouden zien. De meningen over de kans daarop verschilden. Helemaal boven stond het pand met appartementen te koop. Interesse onzerzijds was en is er niet. Van het clubje fietsers was een persoon van de fiets gestapt. Wellicht omdat een fiets omhoog fietsen lang niet zo leuk is als een fiets omhoog wandelen.
Hoe dan ook; bij de kerk van Membre brachten we doelbewust een eigen inbreng en afwijking aan. Op de Semois aldaar was het een drukte van belang met kanovaarders. Even twijfelden de HH tot een tussenstop, maar het tijdstip raadde het af. Na een leuke etalage en een groep grijze fietsers zagen we wat eens de trotse camping van het dorp was.
Zelden zo'n puinhoop en hopeloosheid bijeen gezien. Niet alleen het laatste vuil was achtergebleven. Verder de natuur in is wat er gebeurde. Konden we ook nog eens van de zon genieten. Een klein stukje van de route was overwoekerd, maar het deerde ons niet. Gewoon doorgaan op een alternatieve wijze. Nu kwam er een stuk wat iets minder goed begaanbaar was en voorzien van wat padversperringen in diverse uitvoeringen. Uiteindelijk kwam alles weer op z'n pootjes terecht en verlieten we de natuur.De beschilderde muur vertelde ons dat de duivel op dezelfde dag als de mens is geboren. En achter een schuttinkje er tegenover stond hij/zij/het in een gedaante van een aangeklede geit ofzo.
Tijd om weer eens doelbewust van de route af te wijken en daarom rechtstreeks naar de Rue Saint-Agathe in Laforêt. HH gaf de hond nog even een aai en daar liepen we dan over de brug Vresse weer in en zat de eerste etappe van vandaag er op. Langs de winkel voor eenbenigen naar het terras van Au Relais.
Lekker in de schaduw gingen we genieten van een ommelette jambon voorafgegaan door een heerlijke amuse en vergezeld van een glaasje Grimbergen. Pablo was wat onrustig geworden door de musjes. Fooien dient men hier buiten het normale betaalcircuit om uit te reiken. Tijd om weer op te stappen dus voor de HH. Bij deel twee vergaten we niet de route te volgen en al snel was het geen asfalt meer waarop we liepen. Een stukje natuur en even later een klein stukje asfalt en toen weer natuur. Men had een stukje bos gekapt en bij de open vlakte kwamen we een drietal VTT-ers tegen, die we eerder in Vresse ook hadden gezien.
Men vond het nodig om ons in stof te hullen. Hierdoor waren de HH enigszins van hun stuk en weken nu weer onbedoeld van de route af. Op het moment dat dat ontdekt werd, was terug niet hetgeen we ambieerden. Doorgaan en straks maar weer aanhaken was het devies. Wat een geluk zeg. In het kleine stukje bos hoorden we geluiden die niet door scharrelende vogels konden zijn veroorzaakt. En even later bleek dat twee herten door ons gestoord waren. Met gezwinde spoed schoten ze er vandoor. Joechee. Om toch nog wat meters te maken liepen we stroomopwaarts van de Semois.
Daar werd ook veel in een kano gezeten, maar peddelen werd achterwege gelaten. We liepen tot aan de visser in het water en gingen toen de rivier afzakken tot aan Vresse. De wandeling werd in stijl afgesloten door het nuttigen van een plaatselijk bier. Op naar Porcheresse voor omkleding en daarna naar Redu voor het avondeten. Men had gelukkig weer plek voor ons. Een smakelijke maaltijd later reden we terug naar onze Gite. Een wasbeer stak over en even later zagen we twee reflecterende ogen. Die bleken van een vos te zijn. Veel wildlife gezien vandaag dus. Nog even de dag de revue laten passeren en plannen voor morgen maken en hoepla voldaan op bed.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten