Der Zweitag

Verhaal van de tweede dag 10 mei 2018

In de buurt wandelen kan altijd nog, maar nu niet. Naar wat nu bleek was het wel degelijk mogelijk om eerst een stukje met de auto te gaan rijden.
In goed overleg was gisteren besloten om het als volgt te gaan doen:

Met de auto door Smuid naar Mirwart. Omdat wij ons kunnen voorstellen dat niet iedere bel gelijk gaat rinkelen bij het noemen van dergelijke woonplaatsen hebben we een kaartje erbij gezet. Smuid deed vroeger erg aan de houtkap, maar dat is nu over. En niet omdat alle bossen nu weg zijn, alleen wat bomen.

Ach de rit ernaar toe was prachtig en voerde al direct door Smuid. HF in de war vroeg of we hier dan gingen stoppen. Natuurlijk niet want in Mirwart is de horeca dus daar moet je zijn.

Na nog een leuk stuk met de auto konden wij dan parkeren bij de kerk en ging het dan echt gebeuren. De eerste van een kleine serie wandelingen in de Ardennen. Helaas bleek dat het kasteel van Mirwart niet van vreemde kostgangers houdt. Dus dat moest met enige improvisatie in beeld worden gebracht.

Achteraf bleek dat er toch een route langs zou lopen. Wij kunnen dit niet bevestigen.
Daarna de heuvel af en de natuur in. Men houdt hier van forel, zowel zij die zwemmen als ook om op te eten. Mooi gebied.
Diverse vijvers met draad bespanning (foei toch die vogels) en maar weer eens
omhoog en de bossen in. Diverse vergezichten en bomen later kwam dan Smuid in zicht. Gelukkig besloten wij om toch de kerk aan te doen anders hadden we de uitspanning gemist. Met aangekocht bier en meegebracht brood deden we de lunch.

Weer op pad maar nu weer naar Mirwart. Even niet opletten en de route gemist maar dat kwam snel goed.
Dit deel van de route vonden wij mooier en bood meer variatie.  En alsof het nog niet genoeg was werden wij ook verrast met een unieke vondst. Natuurlijk hebben wij e.e.a. gemeld aan de bevoegde autoriteiten en zowaar.
Als u er bent zal het artikel allicht al zijn weggehaald. Dit om zinsbegoocheling te voorkomen.

Eenmaal in Mirwart bleek de beloofde horeca niet aanwezig dus
eerst naar St-Hubert, want er was aldaar behoefte aan kennismaking. Wij bezochten de kerk incl. overblijfselen en gingen toen buiten op het terras zitten. Echter na een bier ging het naar binnen, want die wolken bleven zich voor de zon schuiven. Erg onrustig allemaal maar prima bieren. Eindelijk terug naar Porcheresse. Dat ging via een tussenstop in Redu alwaar de beloofde verfrissing en maaltijd kon worden gescoord. Meeneem pizza en direct te drinken bieren.
Wat een mooie afsluiting.

Niet vroeg naar bed want Waylon moest worden aangemoedigd. Iets met voorrondes en zal hij het halen. Wat een mooi iets is een dergelijk song festival toch. Jammer dat de HH jaren ervan niet hebben gezien. En de variatie in muziek, echt voor elk wat wils.
Om dit allemaal te doorstaan moest gedronken worden en met name van een nieuwe ontdekking van HF. De titel zegt genoeg.
Wij hadden genoeg van de muziek en het bier en de pizza en togen naar bed. Morgen weer een dag.